ORATORIUM IM. ŚW. JANA BOSKO W WARSZAWIE

Oratorium jako środowisko wychowawcze skupiające młodzież i dzieci, istnieje przy Bazylice Najświętszego Serca Jezusowego już od 1931 roku, odkąd przybyli tu salezjanie podejmując pracę duszpasterską. Tak jak chciał Ksiądz Bosko Oratorium stało się dla młodych przede wszystkim DOMEM, który przygarnia bo tu znajdują miejsce dzieci i młodzież, którzy ze względu na swoją sytuację rodzinną potrzebują pomocy i wsparcia.

Oratorium realizuje też wymiar PARAFII, która ewangelizuje, bo wielu młodych, których ogarnia swoją opieką jest zagubionych w swojej wierze. Dalej, Oratorium jest SZKOŁĄ, która przygotowuje do życia oraz PODWÓRKIEM, gdzie spotykają się przyjaciele i żyje się radośnie. Tu dzieci i młodzież uczą się budować pozytywne więzi z drugim człowiekiem. Te cztery wymiary znajdują konkretne odzwierciedlenie w codziennej pracy wychowawczo – duszpasterskiej naszego Oratorium.

O PATRONIE

Jan Melchior Bosko urodził się 16 sierpnia 1815 roku w Becchi, w przysiółku należącym do gminy Castelnuovo d’Asti (dzisiejsze Castelnuovo Don Bosco). Miejscowość jest położona ok. 40 km od Turynu. Ojciec Świętego, Franciszek Bosko, zmarł, kiedy Janek miał zaledwie 2 lata. Matka Janka, Małgorzata Occhiena, jako wdowa musiała zająć się utrzymaniem trzech synów: Antoniego z pierwszego małżeństwa Franciszka i Józefa oraz Jana z małżeństwa z Małgorzatą.

Kiedy Święty miał 9 lat, Pan Bóg w tajemniczym widzeniu sennym objawił mu jego przyszłą misję (1824). Zaczął ją na swój sposób rozumieć i pełnić. Widząc, jak wielkim powodzeniem cieszą się przygodni kuglarze i cyrkowcy, za pozwoleniem swojej matki w wolnych godzinach szedł do miejsc, gdzie ci popisywali się swoimi sztuczkami, i zaczynał ich naśladować. W ten sposób zbierał mieszkańców swojego osiedla i zabawiał ich w niedziele i w świąteczne popołudnia, przeplatając swoje popisy modlitwą, pobożnym śpiewem i „kazaniem”, które wygłaszał. Po prostu powtarzał kazanie, które tego dnia na Mszy świętej porannej zasłyszał w kościele parafialnym. Pierwszą Komunię świętą przyjął, kiedy miał 11 lat (1826). Gdy miał lat 14, rozpoczął naukę u pewnego kapłana-emeryta. Musiał ją jednak po roku przerwać po jego nagłej śmierci. 

HISTORIA

Kościół wybudowany został w latach 1907-1923 według projektu Łukasza Wolskiego. Fundatorem kościoła był Michał Piotr Radziwiłł, od którego imienia tę część Pragi nazywano Michałowem. Inicjatorką budowy i osobą wspierającą rozwój świątyni była jednak jego żona Maria z Kieżgajłłów-Zawiszów Radziwiłłowa. Rozpoczęcie budowy świątyni przypada na czas odnowy życia eklezjalnego w Polsce po ukazie wydanym przez cara w 1905 pozwalającym między innymi na tworzenie nowych parafii.

Dnia 30 czerwca 1904 księżna Maria otrzymała błogosławieństwo papieża Piusa X na budowę świątyni pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, która miała powstać na wzór bazyliki św. Pawła za Murami w Rzymie. Ten odręcznie pisany przez Ojca Św. dokument jest do dzisiaj pieczołowicie przechowywany w archiwum parafii.

Pierwszy etap prac związanych z budową przerwał w 1914 wybuch I wojny światowej. Zostały one wznowione dopiero w 1919 pod kierunkiem Hugona Kudera i trwały przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego.

Close Menu